Skład pasty do zębów Współczesna pasta do zębów Pasta do zębów pod mikroskopem (powiększenie 100x, 200x, 400x i 600x) środki abrazyjne (ścierne, polerujące): np. krzemionka koloidalna środki żelujące (zagęstniki) - decydują o konsystencji środki pieniące (mydła, detergenty); przykładowe detergenty: laurosiarczan sodu, laurosarkozynian sodu substancje smakowo-zapachowe, np. mentol substancje przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczne substancje biologicznie czynne (przeciwpróchnicze), działające na: tkanki twarde zęba - szczególnie na nadwrażliwość zębów związki fluoru, hydroksyapatyty, cytrynian sodu, chlorek potasu dziąsła i śluzówkę zioła, witaminy, salicylan choliny, ksynitol, torf płytkę i kamień nazębny pirofosforan sodowy - zapobiega mineralizacji płytki nazębnej oktapinol - zmniejsza odkładanie płytki nazębnej glukuronian chlorheksydyny, triklosan - niszczą drobnoustroje sanguinaryna Fluor występuje w postaci następujących związków: fluorek sodu monofluorofosforan sodu aminofluorki fluorek cyny(II) fluorek glinu Jedynie aminofluorki są związkami organicznymi, pozostałe są nieorganiczne. Stare pasty zawierały tlenek magnezowy jako środek neutralizujący szkodliwe kwasy. Zawarte w pastach związki fluoru działają przeciwpróchniczo, hamując rozwój enzymów wydzielanych przez bakterie przy zamianie węglowodanów na kwasy i zwiększając tym samym odporność szkliwa na działanie kwasów w jamie ustnej. Dodatkową cechą tych związków jest pogarszanie zdolności adhezyjnych powierzchni zęba w stosunku do bakterii (utrudnianie kolonizacji powierzchni zęba przez bakterie). Związki fluoru hamują demineralizację szkliwa, a nawet umożliwiają jego remineralizację[1].

   Dodane przez: jas